Verslag

Klik op de kleine foto's voor een vergroting. Meer foto's vind je in het fotoalbum. De foto's zijn gemaakt door Ronald I en Sandra.

Ga naar het fotoalbum | Ga naar deel 1

Zaterdag 28 oktober 2006

Sandra en Harold bij Santoska | het goede doel waar Santoska voor strijdt

Zaterdagmorgen stond er een flinke rij voor de beurs. Na binnenkomst eerst maar eens een kort rondje over de beurs. Sandra en ik wilden wel een spelletje Santoska proberen. Vorig jaar was het spel er ook al onder een andere naam. Deze keer in een mooiere uitvoering en ruim aanwezig. Het is een simpel maar verslavend kaartspelletje. Je hebt twee rijen kaarten voor je liggen. De kaarten van de onderste rij weet je, de kaarten van de rij erboven niet. In je beurt mag je telkens een kaart ruilen van de onderste rij, of deze afsluiten en doorgaan naar de volgende rij. Als je deze ook afsluit, mag iedereen nog een beurt doen en dan worden er punten geteld. Je krijgt strafpunten voor kaarten die niet een gelijke kaart als buurman hebben. Je kunt bonuspunten krijgen voor combinaties van de speciale Santoska kaarten. Zodra iemand over de 100 strafpunten is, wint de speler die de minste strafpunten heeft. Is er echter een speler die precies 100 strafpunten weet te halen, dan wint hij. Een deel van de opbrengst van het spel wordt gebruikt voor een goed doel: het redden van het koraal.

Marit straalt van plezier

Saskia belde dat ze inmiddels op de beurs was aangekomen met Marit. Marit keek erg uit naar de grote versie van Jakkiebak Kippenkak. Saskia kon hem nergens vinden. Ik had hem ergens in een hoekje in een doos zien staan en even later lag het spel uitgespreid. Marit kon niet wachten om als kip rond te gaan rennen. Ze straalde helemaal toen ze de grote sloffen aankreeg en de hoofddoek op haar hoofd. Ze begon daarna lekker het spel te spelen. Het deerde haar helemaal niet dat er geen medespelers waren. Voor kleine kinderen was er niet zo heel veel te doen op de beurs. Het springkussen was daarop een uitzondering. Ook kon je kleine kinderen voor 2 uur naar de crèche brengen. Deze crèche was prima geregeld met ervaren krachten. De kinderen werden er leuk bezig gehouden en konden ook worden geschminkt. Alleen jammer dat er een tijdslimiet aan zat.

de huidige records | dit is mijn derde poging

Bij Jumbo werden vandaag de Nederlandse kampioenschappen Rubik's kubus gehouden. Iedereen kon meedoen aan de voorrondes en de 8 beste gingen naar de finale. De meeste grote kanonnen waren ook aanwezig, dus een spannende finale was gegarandeerd. Ook werden er finales gehouden voor geblinddoekt kubussen, kubussen met één hand en de 4 x 4 x 4 kubus. Ikzelf deed mee aan de voorrondes van de 3 x 3 x 3 kubus. Niet dat ik kans maakte op de finale, maar het is altijd leuk om te kijken of je je eigen record kunt verbeteren. Ik kon een prima kubus lenen. De eerste poging ging niet echt super: ruim 71 seconden. De tweede poging ging super. Op het laatste vlak hoefde ik geen enkele hoek meer te kantelen en was klaar in ruim 41 seconden. Het was zelfs te snel voor Sandra. Ze vergat een foto te maken van de finish. De derde poging ging ook erg goed. Nu zat het niet mee, maar toch wist ik net binnen de 50 seconden te blijven. Nu had Sandra wel een foto weten te maken. De finale bleek spannend voor de deelnemers. Grote favoriet Joël van Noort verloor bij één poging een blokje. Hij drukte het er snel in en bij het oplossen bleek het blokje omgekeerd te zitten. Hij moest het er weer uithalen en omdraaien. Toch bleef hij bij die poging nog binnen de 20 seconden. Geweldig. De finalisten moesten 5 pogingen doen. De beste en de slechtste tijd vallen af en de andere drie worden gemiddeld. Joël kon zich geen slechte tijd meer permitteren, maar had toch nog een poging in de 16 seconden. Daardoor miste hij de eerste plaats op een haar na. Ron van Bruchem wist nu kampioen te worden met een gemiddelde van 15.70 seconden. Wauw. De complete uitslag kun je op zijn website vinden: Speedcubing.

Wat vroeger dan normaal verlieten we de beurs. We wilden weer uit eten gaan, maar de kleine van Harold moest op tijd weer opgehaald worden. Sandra, Enrico en Danny gingen met ons mee. Het vaste restaurant waar we elk jaar gaan eten, bleek gesloten te zijn wegens omstandigheden. Dan maar op zoek naar iets anders. Uiteindelijk een prima restaurant gevonden. We moesten 10 minuten wachten voordat de eetzaal open ging. Het eten was prima en er werd snel bediend. Harold en ik konden helaas niet blijven voor het toetje. Volgend jaar beter.

Zondag 29 oktober 2006

mijn Factory Fun score | hier leg ik het spel uit

Het was weer tijd om de auto in te pakken. Het paste allemaal maar net. Vandaag in mijn eentje naar de beurs. Harold moest vandaag op de kleine passen. Het was erg rustig op de weg. Ik parkeerde weer in de woonwijk en moest een stukje lopen. Bij de beurs kwam ik al direct de nodige bekenden tegen. Samen met Enrico liep ik naar de zij-ingang. Sandra zou vandaag Corné helpen bij het demonstreren van Factory Fun. Om nog even aan het spel te wennen speelden we een spelletje met al aanwezige liefhebbers. Het viel allemaal goed op zijn plaats en ik haalde een score van 84. Niet slecht. Aan het eind van de dag was het nog steeds de hoogste dagscore. Tijdens de dag zelf viel ik af en toe even in als uitlegger van het spel als de andere tafels druk bezet waren.

Met Niek en Enrico speelde ik een spelletje Leonardo bij QWG. Ik had het spel al een keer gespeeld en kon het op basis van die ervaring wel redelijk uitleggen. Enkele punten waren niet helemaal duidelijk en die werden later opgezocht in de regels. Toen bleek dat we enkele details niet helemaal goed speelden, maar dat was nog goed aan te passen. In Leonardo werden de spelers met een aantal leerlingen in hun laboratoria om aan uitvindingen te werken. Elke uitvinding vereist een aantal grondstoffen en een aantal manuren. Zodra een uitvinding is gedaan, levert deze geld op. Geld is nodig om je laboratorium uit te breiden, grondstoffen te kopen, nieuwe leerlingen te werven en ga zo maar door. Gedane uitvindingen kunnen voordeeltjes geven bij toekomstige uitvindingen of een bonus aan het eind van het spel. De eerste 7 rondes van het spel bevielen goed, de laatste twee rondes echter veel minder. Er mag nu alleen nog in het laboratorium worden gewerkt. Later bleek echter dat ik iets belangrijks niet wist: de stapel kaarten met uitvindingen moet op een bepaalde manier worden samengesteld. En dat blijkt wel belangrijk te zijn, want nu kwamen de kleine projecten bijna allemaal aan het eind van het spel, waardoor Niek erg veel voordeel had. Hij had als laatste namelijk de volgorde van de uitvindingen kunnen bekijken en had op basis daarvan grondstoffen kunnen inkopen. De laatste twee rondes kwamen daardoor nog harder aan dan verwacht. Al met al een uitstekend spel, een van de toppers van dit jaar.

ik krijg een puzzel aan een knoopsgat

Omdat de spellen bij Phalanx Games die we wilden uitproberen bezet waren, besloten we even bij de stand met houten puzzels te gaan kijken. Het bleken prachtige en zeer lastige puzzels te zijn. Bijvoorbeeld een houten kistje dat je open moest maken. Dat leek eenvoudig, maar viel niet mee. Uiteindelijk had ik hem als eerste open. Na het kistje wat beter bekeken te hebben, bleek het toch wel zichtbaar te zijn hoe je het moest doen. Door je natuurlijke beweging om iets open te schuiven, werk je jezelf echter tegen. Ingenieus! Daarna een puzzel met een groot houten kruis dat zat opgesloten in een ring. Martijn kende de puzzel al. Het duurde even, voordat ik het "probleem" doorkreeg. De opmerking van Martijn dat het een natuurkundig probleem was bracht me ineens de oplossing: middelpunt vliedende kracht. En ja hoor. Er kwam beweging in het kruis en de puzzel ging open. Prachtig. Als beloning kreeg ik een klein puzzeltje aan een knoopsgat. Dat bleek later erg lastig om nog te verwijderen. Ook Niek kreeg zo'n puzzeltje. Bij hem zat er echter erg veel speling in, waardoor hij hem op een oneigenlijke manier wist te verwijderen. Een interessante stand, waar het gedurende de beurs voortdurend druk was.

Bedriegers Bedrogen

Het spelletje Bedriegers Bedrogen kwam vrij en we wilden het wel eens uitproberen: Niek, Enrico, Martijn en ik. Niek kon het wel uitleggen. Op het laatst schoof nog een vijfde speler aan. Iedere speler heeft een stapel met actiekaarten. Van deze kaarten heb je een aantal in je hand. Elke beurt moet je één van deze kaarten in een van de kolommen op tafel leggen en je trekt weer een nieuwe kaart. De kaart speel je gesloten op tafel. De kaart waaronder je jouw kaart legt, wordt opengedraaid en het effect wordt verwerkt. Het kan zijn dat de kaart naar een volgende kolom opschuift, het kan zijn dat de nieuwe kaart wordt "vermoord", het kan ook een effect zijn dat later pas in werking treedt. Zodra in elke kaart voldoende kaarten liggen (afhankelijk van de doelkaart die boven elke kolom ligt), vindt er een waardering plaats. De doelkaarten gaan naar de spelers die in de kolom de hoogste waarde aan actiekaarten weet te produceren, na verwerking van alle effecten. Zodra alle doelkaarten zijn verdeeld kan de winnaar worden bepaald. Je score is de som van de doelkaarten, tenzij je van elke soort doelkaart er ten minste één weet te halen. Dan kun je ook op een andere manier je score berekenen. Enrico had het spel het beste door, want hij haalde een gigantische score (bijna het maximum). De score van de andere vier spelers tezamen was maar tenauwernood hoger (59 t.o.v. 52). Een erg grappig kaartspelletje, dat vaak op tafel zal komen.

Spelgroep Phoenix verkocht (zoals elk jaar weer) de demonstratiespellen van o.a. Ave Caesar. Dat zorgde weer voor een flinke toeloop van mensen. Er werden ook nog 2 exemplaren weggegeven en wel aan de bezoekers die het hardste Ave Caesar konden roepen. Aangezien iedereen dat tegelijk moest doen, was het over de hele beurs te horen.

Sandra in gesprek met de auteur van Paniek in de Wei

De actie van de vereniging Roll the Dice om in navolging van de Fairplay Spielescouts (van Spiel) een top 30 van de beurs bij te houden, was een groot succes. Niet alleen de bezoekers vonden het een prima initiatief, maar ook de uitgevers kwamen opvallend vaak en vaak onopvallend kijken hoe hun spel het deed. Sommige uitgevers kwamen helemaal niet op de lijst voor, omdat het voor de beurs niet bekend was, dat hun spellen aanwezig zouden zijn. Volgend jaar willen ze toch wel erg graag op de lijst vermeld worden. De totale lijst bestond trouwens al uit ruim 70 spellen. Omdat het allemaal op het laatste moment was geregeld, stonden er enkele spellen op de lijst, die er eigenlijk niet op thuis hoorden of bijvoorbeeld dubbel, door verschillende tenaamstellingen. Dat mocht de pret niet drukken. Maar liefst 500 bezoekers brachten hun stem uit. Paniek in de Wei heeft uiteindelijk het hoogste aantal punten gehaald. Het spel werd flink gepromoot op de beurs, ook door de aanwezigheid van de Schotse ontwerpers. Veel mensen hebben het daardoor kunnen spelen en ze waren er blijkbaar goed over te spreken. Nederlandse spellenprijs winnaar Caylus deed lang mee voor de koppositie, maar werd op het laatste moment nog verdrongen van de tweede naar de vierde plaats. De complete uitslag (met dank aan Roll the Dice):

Stef wordt geïnterviewd

Opvallend is de hoge klassering van een klassieker als Sequence en van het nieuwe kaartspel Experiment. Ook de spellen van Hodin hebben nog verrassend veel punten gescoord, ondanks het feit dat ze vaak maar op één tafel te spelen waren. Volgend jaar wordt de actie van Roll the Dice beter voorbereid, maar dit was al een prima start. Stef moest zelfs een interview afgeven voor Laser radio.

Bij de stand van Roll the Dice kon je ook nog meedoen aan een prijsvraag. Er waren enkele foto's waarop onderdelen uit spellen stonden. Je moest aangeven uit welke spellen deze onderdelen kwamen. Vrijwel alle onderdelen wisten we zonder de spellen te bekijken. De meeste moeite hadden wij met de kaarten van World of Warcraft, terwijl de meeste mensen deze als eerste herkenden.

Uiteindelijk toch weer tot het einde van de dag gebleven. Het goede voornemen om vroeg naar huis te gaan was weer tevergeefs. Corné nog even geholpen met het afbreken en opruimen van zijn stand, daarna met Sandra en Enrico naar de auto gelopen. Tassen vol met spellen bleken toch wel zwaar te zijn. Op naar Den Bosch. Daar zorgde Sandra voor een heerlijke Chili maaltijd. De "con carne" bleef achterwege, omdat deze over de datum bleek te zijn. Van zo'n stevige maaltijd knap je toch weer op. Altijd handig als je nog een klein uurtje naar huis moet rijden. Het zit er weer op. De komende weken bijkomen en foto's en verslagen verwerken.

Epiloog

Ik heb me weer uitstekend vermaakt op dit Spellenspektakel. Toch waren er de nodige aandachtspunten waar de organisatie veel aandacht aan moet besteden. Want als dat niet gebeurt, zou dat wel eens het einde van het Spellenspektakel in dit formaat kunnen zijn. Het leek dit jaar weer op een 999 Games beurs, waar andere uitgevers ook mochten komen, in plaats van een spellenbeurs voor alle uitgevers. Er werden winkeliers geweigerd, die graag hadden willen komen. 999 Games dumpte veel spellen, terwijl aanwezige winkeliers er niet van af konden komen. Hoge standprijzen voor uitgevers en winkels die zich vroeg aanmeldden, terwijl later stands goedkoper/gratis werden geleverd om de beurs maar vol te krijgen. Op het Spellenspektakelforum is er flink over gediscussieerd. Laten we hopen dat de organisatie daar een les uit leert en dat we nog vele jaren kunnen genieten van het Spellenspektakel. De bezoekersaantallen vielen dit jaar ook tegen, mogelijk door het ontbreken van herfstvakantie in de omgeving en de verminderde reclame. Het ontbreken van reclame doet ook denken aan de gebrekkige manier van publiciteit voor de beurs in Gent. Ondanks deze negatieve punten kijk ik toch weer uit naar de beurs van volgend jaar.

Ga naar het fotoalbum | Ga naar deel 1.

Links

• Verslag Bordspel.com
• Reacties op het Spellenspektakelforum
• Reacties op het Boardgames prikbord
• Reacties Spelgroep Phoenix
• Foto's 999Games

Naar foto's en verslagen
Naar boven / Naar menu

by Ronald Hoekstra - 2006

Met dank aan Sandra voor diverse foto's