Richard van Vugt / Gamepack
deel 1

Vrijdagavond 9 juni hadden we afgesproken bij Richard van Vugt, oprichter van Gamepack en ontwerper van het spel H2olland. Het interview vond plaats in een gezellige sfeer, waarbij ik erg veel lachjes zou moeten plaatsen om de momenten kenbaar te maken waar gelachen werd. Lees het interview dus met dit in gedachten.

We werden hartelijk ontvangen door Richard en in de huiskamer maakten we ook kennis met zijn vrouw Barbara, die naar later in het gesprek bleek ook aardig wat werk verstouwd voor de pagina en veel heeft bijgedragen aan het opstellen van de spelregels van H2olland. Koffie met appeltaart werd geserveerd en zonder eigenlijk officieel te starten met een interview werd er al snel lekker gebabbeld over van alles en nog wat aangaande spellen. De bandrecorder werd dus maar gewoon ergens al pratend aangezet. Het gesprek ging op dat moment over wanneer de eurogames de interesse kregen.

Richard: Ik had wel al eens gelezen in een Ducosim blaadje dat Spiel in Essen gehouden werd, maar dat speelde zich op dat moment buiten mijn interessegebied af. Tot 1995, toen had ik inmiddels al wel kennis gemaakt met de Duitse spellen via de Nederlandse winkels. Zo had ik een El Grande gekocht voor het niet onaanzienlijke bedrag van 125 gulden. Maar op dit exemplaar staat nog geen ‘Spel van het Jaar’, dus dat is in ieder geval wel uniek. In 1996 ging ik weer naar Spiel, ‘El Grande’ was inmiddels ‘Spiel des Jahres’ geworden en werd daar voor 35 Mark verkocht; ik heb er toen nog maar eentje gekocht om weg te geven.

Gerard: Je bent dus lid van Ducosim?

Ja, in oude paperassen ben ik er laatst achter gekomen dat ik lid ben vanaf begin januari 1989.

Gerard: Kwam dit voort vanuit de interesse voor de reguliere bord- en gezelschapsspellen of had dit een nadere reden?

Ik speel natuurlijk al heel lang spelletjes en op een gegeven moment ben ik de realistische Avalon Hill wargames gaan spelen. Met name aan Squad Leader met alle scenario's heb ik erg veel plezier beleefd.

Richard reikt naar het tafeltje achter hem waar hij één en ander klaar heeft gezet om aan ons te tonen. Onder andere zijn Gazette en het logboek waarin hij bijhield hoe het verloop van de spellen was.

Dit is een krantje dat ik samen met een vriend van mij maakte naar aanleiding van de Squad Leader spellen die we speelden. We maakten er allerlei propagandistische hetze opmerkingen in, de Duitser staat voor dit en dat en we zullen hem nog wel krijgen en meer van dat soort flauwekul. Het had dus een oplage van 2 exemplaren. Richard laat ook een logboek zien waarin alle zetten en situaties van de gespeelde wargames staan.

Remco: Speel je deze wargames nog steeds?

Helaas niet. Natuurlijk kun je via internet tegenwoordig heel veel spelen, alleen het nadeel daarvan vind ik de snelheid. Ik speelde namelijk ook via de post met mensen uit o.a. Australië en Amerika en dan stuurde je de brief de deur uit. Degene die hem ontving nam dan ook weer eens de tijd om alles op te zetten en dan kreeg je na een maand of 6 weken weer een brief terug. Je had dus wat meer tijd om wat dingen te doen. Weliswaar liet je gewoon 10 spellen tegelijk lopen, maar dat hijgerige van per e-mail spelen wat dat ineens met zich meebrengt dat trekt me niet.

Gerard: Vanaf wanneer ga je naar Spiel?

1995 was mijn eerste Spiel bezoek en toen kwam ik in aanraking met Siedler von Catan. Het jaar hiervoor was ik al een beetje in aanraking gekomen met wat spellen, ik ging natuurlijk niet zomaar naar Essen. Ik ging samen met een vriend en we waren bij aankomst nogal verbaasd dat er al mensen voor de ingang stonden te wachten en dat deze mensen grote tassen mee hadden en rugzakken. We begrepen er helemaal niets van! En toen kwamen we daar binnen en we voelden ons als een kleuter in een speelgoedzaak. We hebben de grootste lol gehad en kwamen naar buiten met de handen vol plastic tassen die de striemen in de handpalmen tot gevolg hadden. Toen hadden we wel door waarom al die mensen met die rugzakken er stonden. Vorig jaar hebben we niet veel rond kunnen lopen doordat we er zelf met H2olland stonden, maar het jaar daarvoor hadden we iemand mee op de heenweg die niet meer mee terug kon omdat de auto verder vol zat met spellen.

Gerard: Heb je een grote spellenverzameling?

Ongeveer 500 en die hou ik wel op dat peil.

Remco: Verkoop je als je er boven komt?

Ja, dat heeft met ruimte te maken en ik ben geen verzamelaar. Ik ben een speler, uiteraard zoals met Squad Leader hebben bepaalde spellen een emotionele waarde, die verkoop ik niet.

Remco: Heb je nu je zoveel gespeeld hebt dat je nog veel verrast wordt door een spel?

Dat vraag ik mezelf ook wel vaker af, word ik nou kritischer? Ik heb wel het idee dat de trend de laatste tijd eenvoudiger aan het worden is. Dit is geen trend die blijvend hoeft te zijn. Een geweldig mooi spel als Puerto Rico of Siedler von Catan komt natuurlijk maar eens in de zoveel tijd op de markt. Of Siedler als het nu uit zou komen dezelfde impact zou hebben? Ik weet het niet. Het publiek is natuurlijk ook op een hoger niveau gekomen, de meeste mensen weten nu tenminste ‘Kolonisten’ te noemen als het over spelletjes gaat, alhoewel je je ook kan afvragen of dit voor het gehele kopende publiek geldt.

Gerard: Op Boardgamegeek is Caylus zomaar uit het niets op 2 terecht gekomen in de top 100, vergelijk dit spel eens met Puerto Rico en Siedler von Catan?

Tja, lijstjes. Wat heeft iedereen toch met die lijstjes? Ik vind het gewoon leuk om spellen te spelen en natuurlijk heb ik mijn favorieten. Puerto Rico en Eufraat en Tigris zijn allemaal spellen van een erg hoog niveau en of die nou 1, 2 of 3 staan dat maakt helemaal niet uit. Ga dan nog maar eens nummer 4, 5, 6 en 7 rangschikken. Ik hoor nu van jou dat Caylus op 2 staat, ik wist dat niet. Ik ben geen regelmatige bezoeker van Boardgamegeek om reden dat iedereen daar maar wat kan toeteren, en alles heeft 100% impact. Daar hou ik niet van. Bij bijvoorbeeld een krant mag je een bepaald journalistiek niveau verwachten, hier weet je niet welke professionaliteit hierachter zit.

Remco: Hoe is Gamepack eigenlijk ontstaan?

Het is vanuit een groepje mensen begonnen waarmee we in eerste instantie spellenweekenden hebben georganiseerd waaraan ik in de wat studentikoze naam Gametravel had meegegeven. Toen ik daarmee bezig was dacht ik, wacht eens even, dat Gametravel moet een subdivisie zijn van iets veel groters. Dit is ontstaan uit een aantal weekendjes weg. Toen kwam Gamepack en daar wilde ik recensies mee gaan schrijven en daarmee ben ik het web op gegaan. Ik wilde recensies brengen die in ieder geval meer brachten dan anderen, dat klinkt misschien wat aanmatigend, maar ik voorzie het in ieder geval van zoveel mogelijk illustratiemateriaal, het wordt geretoucheerd en sinds vorig jaar ook allemaal in het Engels.

Richard laat nu Snip, Snap, Snor en Robot zien. De spellen waar het voor hem allemaal mee begonnen is. Tevens liet hij een catalogus van Jumbo uit de jaren 50 zien, geweldig!

Remco: Je eigen spel, H2Olland, kan je ons daar wat meer over vertellen?

Ik sprak Jeff Widderich van CardChess games op een beurs en hij vertelde over een spel Pompeii waar hij mee bezig was. Ik zei hem dat ik dat wel wilde playtesten voor hem. Dat contact is verder uitgegroeid en op een gegeven moment heb ik hem gevraagd of hij nog werk voor me had. “I’ve got a job for you right now!” zei hij. Het thema Holland had hij klaar liggen. Hij wist alleen nog niet verder hoe dit in te vullen. Hij vroeg mij in eerste instantie research te doen, hoe werkte dat nou met het droogmalen en waarmee deden ze dat. Gaandeweg dit proces ben ik sluipenderwijs ook met het spel zelf en het speldesign zo bezig geweest dat hij zei, je bent co-auteur. Toen begon het echt, dan ben je er namelijk verantwoordelijk voor. Ik wil nog net niet zeggen dat het full time werken was, maar daar kwam het wel zo’n beetje op neer. Buiten het ontwerpen van het spel en de grafische vormgeving heb ik ook het productiegedeelte begeleidt. Het was wel ontzettend leuk. Ik had wel van te voren gezegd dat het een professioneel spel moest worden waarbij de regels volledig dichtgetimmerd waren. Barabara heeft in die spelregels een enorm grote rol gespeeld om ze transparant te maken en te structureren. We hebben samen besloten om het spel een niet al te grote spellenuitstraling te geven, maar dit heeft een neutrale doos waarbij het ook als give away kan dienen, zelfs in de toeristensector. Op de doos staan dan ook geen logo’s en ontwerpersnamen, ik heb een groot ego en het heeft me veel tranen gekost, maar ik heb het weggelaten. ;-))

Gerard: Als je erop terugkijkt, een succes?

Ja, zeker! Ook een hele goede ervaring en hierdoor met een heleboel mensen in aanraking gekomen die wellicht bij een volgend project weer kunnen helpen.

Remco: Er staat dus alweer wat op stapel?

Ik wil me niet als spelauteur afficheren. Ik heb al wel een idee op tafel staan. Ik heb daarbij het voordeel boven de andere mensen die zeggen een idee te hebben dat misschien wel eens uit gaat komen. Ik weet dat het gewoon kei en keihard werken is en dat dat idee wat je in het hoofd hebt zitten eerst nog geconcretiseerd moet gaan worden. Bij de eerste sessie van ‘H2Olland’ denk je het even te gaan spelen en vervolgens zit je gewoon 2 uur te discussiëren. Dat was gewoon niet te geloven, je hebt avonden achter elkaar alleen maar discussieavonden.

Gerard: Dit is dan wel ideaal geweest om te kijken of je relatie goed is en jullie zijn in 2005 getrouwd.

Richard: Je lijkt wel dr. Phil!

Gerard: Nou, je had het ook kunnen uitzoeken door samen te gaan behangen, maar dit is wel origineler.

Gerard: Wat maakt spellen spelen voor jou belangrijk?

Er komt wat psychologie bij kijken als je dat probeert te verklaren. Je treedt een schijnwereld binnen met vaste regels die voor iedereen gelden. Je zou kunnen zeggen dat dat een veilige wereld is, dus je zou ook kunnen zeggen, dat is vluchtgedrag. Ik wil niet zeggen dat je dit allemaal bewust doet, maar het zou kunnen meespelen. Op het bewuste niveau is het spelen met gezellige mensen en veel lol maken natuurlijk ontzettend leuk.

En toen liep het bandje af, een mooi punt om er een bordspel bij te pakken.We speelden Reef Encounter, een werkelijk geweldig spel van Richard Breese. Het werd gewonnen door Barbara en toen het spel af was bleek dat de tijd omgevlogen was. We namen afscheid en een heel erg gezellige avond zat erop.

Ga naar deel 2

• Interview overzicht Spelmagazijn
• Interviews Scorespoor
• Naar boven / Naar menu

by Ronald Hoekstra - 2006