Verslag

Op het laatste moment wilde Seb ook graag mee. De verbouwing in zijn huis was flink opgeschoten en Leonie wilde een dagje bijkomen. Seb bood meteen aan om zijn auto mee te nemen. Keurig op tijd stonden Seb en Jeroen dan ook voor mijn deur. Seb wilde liever niet zelf rijden en overhandigde zijn sleutels aan Jeroen. De reis kon beginnen. De nacht was blijkbaar kort geweest, want ik ben ergens in slaap gevallen. Voorbij Oberhausen schrok ik wakker. Met een duf hoofd vervolgden we de reis. Mooi op tijd kwamen we aan, we konden zelfs op het voorste deel van de parkeerplaats parkeren. Seb moest nog een kaartje kopen, dus ging ik met Jeroen vast naar binnen voor een sanitaire stop. Bij een trapje stond 999Games Frank met een stapel zware dozen. We hielpen hem even met tillen en gingen snel verder. Bij de Squad Seven truck kwamen we Jumbo Karin tegen. Ook daar even mee gepraat en een afspraak voor in de middag gemaakt. Snel door naar het toilet. Toen we eindelijk weer terugkwamen bij de ingang, was Seb in geen velden of wegen te bekennen. Wel stond Johan bij BrettSpieleWelt met zijn Drakenoog spel. We wachtten nog een tijdje op Seb en keken wat rond. Johan vroeg of we mee wilden helpen met de demonstratie van zijn Drakenoogspel. Samen met hem en de mensen van BSW gingen we de bus in. Daar legde Johan Drakenoog uit en we begonnen te spelen. Ikzelf wist uiteindelijk te winnen, door mijn kaartjes zo lang mogelijk geheim te houden. We probeerden tijdens het spel vooral de diverse mogelijkheden en tactieken te tonen aan de mensen van BSW. Het is namelijk de bedoeling om het spel online te zetten, zodat er later wellicht een geïnteresseerde uitgever komt. BSW vond het een interessant spel dat ze zeker vaker wilden proberen, maar hadden nog hun bedenkingen bij de wachttijden. Johan liet een exemplaar achter, zodat het op de spellendagen getest zou kunnen worden. Johan liet ook nog even een prototype van The Bet zien. Dat is een westernspel voor 3 tot 8 spelers. Er was geen tijd om dit te spelen, maar hij kon het nog wel uitleggen. Dit spel sprak BSW erg aan, omdat er veel meer interactie tussen de spelers was. Inmiddels was het wel alweer 12 uur. We pleegden een telefoontje met het thuisfront om te horen of Seb daar misschien naartoe had gebeld. Zijn mobiel was namelijk niet bereikbaar. We besloten maar meteen ons aankopenlijstje te gaan afwerken, zodat we de rest van de dag misschien tijd zouden hebben om wat te spelen. Bij de stand van de Fairplay namen we een abonnement op het tijdschrift en tevens bekeken we de tips van de spellenscouts: Ad Acta, ZooSim, Fische Fluppen Frikadellen, Age of Steam en Krone & Schwert waren titels die het goed deden. Deze stonden gelukkig al op ons lijstje. 

Leuk om te horen dat ZooSim zulke goede cijfers kreeg. Het ziet er inderdaad ook prachtig uit. Corné heeft weer een flinke stap voorwaarts gemaakt. Vandaag kwamen we veel meer Nederlanders tegen. Niek en Tanya hadden inmiddels al veel gespeeld en lichtten ons in over de voor- en nadelen van enkele spellen. Dat knoopten we goed in onze oren. Om één uur had ik een afspraak met Harold en consorten bij de Games Workshop stand. Daar praatten we even bij en wisselden wat tips uit. Op de terugweg langs de tweedehands markt om voor Seb een Quo Vadis te zoeken. We vonden zelfs een nieuw exemplaar. Direct het standnummer opgeschreven om dat niet te vergeten. We zagen ook een Modern Art, waar Dennis naar op zoek was. Helaas zouden we hem de rest van de dag verder niet meer tegenkomen. Onderweg kwamen we ook nog de spellengekken Peter-Hein en Wendy tegen. Snel wat informatie uitgewisseld. Om twee uur was de afspraak met Jumbo Karin. We konden onze karretjes achterlaten in de Jumbo stand en gingen naar het restaurant. Daar praatten we bij over de beurs en over het nieuwe Squad Seven. Het was erg gezellig en dan vliegt de tijd. We gingen ieder weer onze weg. Toch ook nog even een kijkje in de kinderhal genomen, vooral om de op afstandbestuurbare autootjes te bekijken. Erg interessant, maar best prijzig. We keken nog even of Seb wellicht op een springkussen te vinden was. Later kregen we eindelijk Seb toch aan de telefoon en enkele minuten later zagen we elkaar weer in levende lijve. Hij sjouwde inmiddels met de nodige tassen. We besloten direct naar de Quo Vadis stand te gaan en gelukkig was het spel er nog. De standhouder maakte er wel een hogere prijs van. Toen we ook nog twee exemplaren van Krone & Schwert wilden kopen, kon er gelukkig weer wat vanaf. We wilden nu ook wel wat gaan spelen, maar overal was alles vol. Bij de Hans im Glück stand was een tafel bijna klaar met het nieuwe Carcassonne. 

Daar bleven we dan maar wachten. In de hoek zat Det het spel ook te spelen. Eindelijk konden we gaan zitten. Zelf de regels maar even doorgelezen en we konden beginnen. Het leek heel erg op het oude Carcassonne, waarbij de steden door bossen zijn vervangen en de wegen door rivieren. Maar tijdens het spelen kwamen we erachter dat je toch een andere tactiek moest voeren. Jeroen had dit duidelijk als eerste gezien en leek niet meer in te halen. Seb probeerde daar nog wat tegen te doen en daardoor kon ik nog net de tweede plaats grijpen. Als we de scores van Seb en mij bij elkaar op zouden tellen, zouden we Jeroen met 1 punt verslaan, zo groot was onze nederlaag. Het was al bijna zes uur. Ik wilde zelf nog wat fiches en pionnen kopen, alvorens we de terugweg zouden aanvaarden. Deze waren een stuk duurder dan verwacht, maar ik wist zo snel geen andere oplossing. Bepakt en bezakt liepen we naar de parkeerplaats. De jaarlijkse bedelaar stond er ook weer. Gelukkig waren we met de auto van Seb, want die had een flinke kofferbak. Seb vroeg of ik terug wilde rijden, maar ik wilde liever niet in een auto van iemand anders rijden. Seb reed daarom zelf het eerste deel terug en bij de grens nam Jeroen het over. Dit keer wist ik gelukkig wel wakker te blijven. Om half tien werd ik weer keurig thuis afgeleverd. Het zat er helaas al weer op. De woonkamer vol met stapels spellen.

Nabeschouwing: Ronald II was ook nog naar Spiel geweest. Hij heeft me zelfs laten omroepen, maar dat heb ik niet gehoord helaas. Het is dus niet slim om mijn mobiele telefoon in mijn rugzak te houden, want daar hoor ik hem niet. Harold had me ook nog proberen te bellen. Volgende keer beter. Vandaag lang niet zoveel foto's gemaakt als de bedoeling was en weer veel te veel dingen niet gefotografeerd. Niet eens een foto van het WK Catan gemaakt. Weer veel te veel geld uitgegeven en toch weer teveel dingen laten liggen. Jeroen denkt er toch over om volgend jaar ergens een hotel te boeken in plaats van tweemaal heen en weer te rijden. Het zit er weer op. We kunnen weer gaan uitkijken naar volgend jaar.

• Spiel
• Foto's van 17-10-2002
• Foto's van 18-10-2002
• Verslag van 17-10-2002

Naar foto's en verslagen
Naar boven / Naar menu

by Ronald Hoekstra - 2002