Spelmagazijn > Nederlands > Menu > Foto's en verslagen > Spiel |
Verslag
Spiel, Essen, 18-21 oktober 2001 |
18 oktober 2001.
Eindelijk was het weer zo ver: Spiel. Ook dit jaar zou ik weer twee dagen. Veel
te kort. Om 7.15u stond Jeroen voor de deur en konden we vertrekken. Rond 8.30u
pikten we Eric op in Arnhem. Het weer zat goed mee en we waren netjes op tijd in
Essen. Er stonden echter gigantische rijen en het duurde dan ook 3 kwartier
voordat we binnen waren (de gekozen rij bleek uiteindelijk niet zo'n goede
keus). Binnen was het inmiddels al een drukte van belang. Na een korte wandeling
door hal 5 kwamen we bij Kris Burm en Co uit. Daar werd Dvonn gedemonstreerd en
Jeroen en ik schoven aan. In eerste instantie was ik teleurgesteld dat het
speelbord niet de zeskantige vorm had, zoals Gipf, Tamsk en Zertz. De
teleurstelling sloeg echter snel om in enthousiasme. Met de weinige middelen is
de ontwerper er weer in geslaagd een zeer goed abstract spel te maken. Beide
spelers hebben speelstukken en er zijn 3 Dvonn stukken. De speelstukken moeten
met een Dvonn in aanraking blijven via andere stenen, want anders worden ze van
het bord verwijderd. Om beurten verplaatsen de spelers een stuk net zoveel
vakjes als de hoogte van de stapel. In het begin is dit dus altijd 1 vakje. Een
stapel moet altijd in zijn geheel verplaatst worden. Aan het eind van het spel
stapelen de spelers alle stapeltjes die in hun bezit zijn op en degene met de
hoogste stapel wint. Dit lijkt een simpel spelletje, maar dat is het zeker niet.
Hoe hoger je stapeltjes worden, hoe moeilijker het is om ze te verplaatsen,
waardoor ze erg kwetsbaar worden. Terwijl Jeroen de overwinning opeiste, maakte
de passerende Erwin een fotootje van het geheel.
We gingen verder met onze tocht door de hallen. Ondertussen kwamen we steeds meer bekenden tegen. Voor een donderdag was het een erg drukke dag. We brachten een bezoekje aan de tweehandsmarkt. Er waren weer stapels spellen, maar veel van hetzelfde en de prijzen waren overal bijna hetzelfde. De echte koopjes waren allang weg. De langgezochte spellen stonden nog wel bij de stands, maar voor uitzonderlijk hoge prijzen. Ik was o.a. op zoek naar Morgenland, maar 39 DM op de tweedehandsmarkt vond ik wel erg hoog. In de hal ernaast werden we aangesproken door de standhouder van Tenjo, of we interesse hadden om te spelen. We spraken af in de middag terug te komen. Inmiddels hadden we een aardig idee waar we alles konden vinden. Ikzelf had een afspraak bij de Cwali stand met enkele buitenlandse kennissen. Emanuel was de eerste die daar aankwam. Ik had voor hem Meander meegenomen, hij had voor mij Mississippi Queen, Njet en Und Tschüss voor hele schappelijke prijzen. Carl en Magnus en nog twee Zweden arriveerden vlak daarna. We liepen naar de Dvonn stand waar we Stephen tegenkwamen. Daar werd Meander uit de verpakking gehaald. Daarna ging Emanuel ergens anders heen en met de 4 Zweden ging ik naar Amigo om het kaartspel Gargon te proberen. De Duitse uitlegger deed haar best om het in het Engels uit te leggen. Tijdens het spelen bleek echter dat het spel niet liep en er blijkbaar fouten waren gemaakt. Een andere uitlegger bracht uitkomst. Het spel leek in de verste verten niet op het spel dat we gespeeld hadden. Een nieuwe poging ging veel beter. De uitslag lag heel dicht bij elkaar. Ik won het spel met 1 punt voorsprong op Magnus en hij had weer 1 punt voorsprong op een van de anderen. Een aardig spelletje, maar ik ben er nog niet uitzinnig enthousiast over.
We besloten onze wegen te
scheiden en ik ging op zoek naar de Games Workshop stand, waar ik met o.a. met
Jeroen en Harold had afgesproken. Ze waren allen al aanwezig. Aangezien dit vlak
bij de stand van Tenjo was, besloten we meteen daar maar te gaan spelen. Het
spel werd kort uitgelegd en we deden enkele zetten. Hoewel de grote lijnen van
het spel duidelijk waren, waren er nog veel onduidelijkheden. De geluksfactor
bleek af en toe erg hoog en het onderhandelen kwam niet goed uit de verf. De
dingen die je kon aanbieden, mocht je pas in je eigen beurt overhandigen. De
ander moest er dus maar op vertrouwen dat jij je aan je woord zou houden. Geen
boter bij de vis dus. Gemengde gevoelens over dit spel weerhielden me ervan om
het aan te schaffen. Er waren nog zoveel andere spelen te koop. Uiteraard kwamen
we verder nog diverse Nederlandse bekenden tegen. De gratis uitbreiding voor
Carcassonne konden we helaas niet meer krijgen en ook de twee zelfmaakspellen
van Michael Schacht (Gods en het Kardinaal en Koning kaartspel) waren
uitverkocht. Morgen weer een poging wagen. De rest van de dag gebruikten we om
inkopen te doen bij diverse stands. Om half zes stonden we gepakt en gezakt
klaar om de terugreis te aanvaarden. Eric verscheen ook met een grote
hoeveelheid tassen.
19 oktober 2001.
7.15u. Jeroen stond voor de deur, precies op tijd. Dit keer was hij de
chauffeur. Monique kon helaas geen vrij krijgen van haar werk, dus gingen we met
z'n tweeën. Aangezien we nu niemand in Arnhem hoefden op te pikken, waren we een
stuk sneller in Essen. Dankzij de kaartjes die we al hadden konden we snel naar
binnen. We stormden naar de Carcassonne stand, maar de uitgifte van de gratis
uitbreiding begon pas om 11.00u. We liepen een beetje doelloos rond en waren
rond 10 voor 11 bij de Schmidt stand. Vijf minuten te vroeg begon de uitgifte en
we waren de gelukkigen voor een exemplaar. We besloten ook nog even bij de
Carcassonne stand langs te gaan. Daar stond inmiddels een lange rij, maar toch
sloten we aan. De uitgifte begon precies om 11 uur en het werd een stormloop. De
standbemanning gooide uit wanhoop de laatste exemplaren maar in het rond.
Gelukkig hadden we al een exemplaar. Het leek iets rustiger dan op donderdag. We
hadden op het prikbord gelezen dat Vabanque een aanrader was en er bleek net een
tafel vrij te komen. We schoven graag aan. We speelden het spel met z'n zessen.
De spelers hebben een pion die langs diverse casinotafels loopt. Op de tafels
liggen fiches die de hoeveelheid opbrengst aangeven. Om beurten leggen de
spelers kaarten aan bij de tafels. Elke speler heeft 3 kaarten: bluf, dubbel,
vals. De blufkaart doet helemaal niets. De dubbelkaart geeft dubbele opbrengst
en de valskaart zorg ervoor dat degene die daar zijn pion heeft niet de
opbrengst heeft, maar dat deze naar de valsspeler gaat. Ikzelf ging erg goed van
start, maar echt boeien kon het spel me niet. Na afloop van het spel besloten we
het dan ook van het lijstje aan te schaffen spellen te schrappen. We zagen niet
wat er nu zo leuk aan het spel zou zijn. (Of het spel moet ons verkeerd zijn
uitgelegd).
Om twee uur stond we klaar bij de Bambus stand om de spellen van Michael Schacht te kopen. En ja hoor, er werden weer dozen gebracht en de uitgifte kon beginnen. Zo langzamerhand konden we steeds meer dingen van ons lijstje schrappen. In de middag bliezen we even uit op het pleintje in het midden van de beurs. Het was heerlijk zonnig weer. Op het prikbord hadden we gelezen dat Morgenland voor 25 DM te krijgen was, dus daar waren we de hele dag al naar op zoek. Toen we de moed eigenlijk al hadden opgegeven, liepen we het alsnog tegen het lijf. De winkel was in het algemeen een stuk duurder dan de andere winkels, maar Morgenland was dus een koopje. Goed dat het prikbord er is. We wilden ook graag Urland nog uitproberen, maar er waren wachtlijsten om het te spelen, dus dat gaven we maar op. De spellen waren trouwens bijna uitverkocht en de kopers werd vriendelijk verzocht te wachten indien ze ook op zaterdag aanwezig zouden zijn. Om 5 uur moest ik bij de uitreiking van de Gamers' Choice Award zijn, maar we hadden nog even tijd. We liepen toevallig net langs de Amigo stand en de Pokémon tafeltjes waren zielig verlaten. We besloten een van de uitleggers met ons bezoek te verblijden. Erg enthousiast was ze echter niet en begon plichtmatig uit te leggen, alsof we kleine kinderen waren. We speelden het spel mee en Jeroen wist te winnen. We stelden wat moeilijke vragen waarop ze geen antwoord kon geven. Ze had het spel pas net geleerd. Dit hadden we ook weer gehad.
Tijd om naar de Alea stand te
gaan. Richard Ulrich en Stefan Brück kwamen de prijzen in ontvangst nemen.
Wolfgang Kramer had afgezegd en Richard Borg was in Amerika gebleven. Stuart
Dagger hield een korte speech in het Duits, waarna de prijs werd overhandigd. De
aanwezigen waren o.a. Andreas Keirat, Frank Kulkmann, Mik Svellov, Alan Howe,
Stuart Dagger en Ronald Hoekstra. De prijs werd trouwens uitgereikt voor Die
Fürsten von Florenz. Richard Borg zou voor Battle Cry zijn prijs hebben gehad.
Richard Ulrich was erg geïnteresseerd in de achtergronden van de prijs en had
een heleboel vragen. Frank Kulkmann fungeerde als tolk tussen woordvoerder
Stuart en auteur Richard. Na een minuut of 20 moest Richard Ulrich er weer
vandoor. Ik nam afscheid van de andere juryleden en ging weer op zoek naar
Jeroen. De laatste marken moesten worden uitgegeven. Bij Gigamic liep ik tegen
de grote plastic uitgaven van hun spellen aan. Deze waren afgeprijsd voor 10 DM
per stuk. Dit was een mooie gelegenheid. De stapel spellen op mijn karretje was
aardig gegroeid. Het was tijd om afscheid te nemen van Spiel. De terugreis in
Duitsland verliep voorspoedig, maar bij Arnhem stond er op de borden: 21 km
file. We konden nog snel van de snelweg af richting Nijmegen. Via Tiel kwamen we
weer op de A2. Even voor half negen was ik thuis, net op tijd voor het
radio-interview. Om 20.35u zou ik gebeld worden om Harm Edens te woord te staan
in het programma Hof van Edens. Elders in Spelmagazijn kun je de tekst van het
interview vinden en in de Spelmagazijn Club kun je (met dank aan Jeroen) een mp3
bestand downloaden.
Foto's van het evenement zijn ook gemaakt: foto's donderdag, foto's vrijdag.
Naar
foto's en verslagen
Naar boven / Naar menu
![]() |
Met dank aan Sandra voor het bijwerken van de pagina