Verslag

Vrijdag

Zo vlak na Spiel in Essen meteen alweer het Spellenspektakel. Toch kon ik het niet laten om ook daar weer 3 dagen naartoe te gaan. Ik had me opgegeven om op de vrijdag als spelleider te fungeren. In eerste instantie leek dat niet nodig te zijn, maar op het laatste moment bleek dat er niet voldoende spelleiders waren. Ik werd ingedeeld bij Andromeda. Vrijdagmorgen even na 7 uur vertrokken richting Eindhoven. Op een kleine opstopping nabij Eindhoven na, ging alles voorspoedig en even voor 9 uur stapte ik het Beursgebouw binnen. Medespelleider Hans was al bezig de Andromeda dozen uit te pakken. Niet lang daarna hadden we 6 tafels klaar staan. Aangezien hij het spel nog nooit gespeeld had, was hij het eerste slachtoffer van mijn uitleg.

De Andromeda stand

Om tien uur gingen de deuren open en na enkele minuten hadden we al een tafel vol. De uitleg liep gesmeerd en enthousiast werd het spel gespeeld. Gedurende de dag hadden we voortdurend minimaal 2 tafels bezet en vaak wel meer. Op een enkele uitzondering na waren alle spelers razendenthousiast over het spel en de meesten wilden het ook gaan aanschaffen. Regelmatig ontvingen we complimenten over de duidelijke uitleg. Het spel is natuurlijk erg toegankelijk voor de beursbezoekers en kan in een uurtje worden uitgespeeld. Toen de beurs om zeven uur zijn deuren sloot, konden we terugkijken op een geslaagde dag. Naar wat ik gehoord heb zijn er ongeveer 1200 bezoekers geweest.

De stand van Spelkwartier met in de verte de Jumbo stand en de Oudheid stand

's Avonds kon ik overnachten bij Harold in de buurt van Eindhoven. Eerst speelden we echter nog tweemaal Lunatix Loop. In het eerste spel maakten we een foutje met de schadepunten, wat rampzalige gevolgen voor mijn Trabantje had. In de revanche wedstrijd nam ik snel een voorsprong en raasde met grote snelheid door de bochten. De overwinning leek zeker, tot vlak bij de finish het mankement van het spel naar voren kwam. De koploper is namelijk in het nadeel en zal in de meeste gevallen door de nummer 2 verslagen worden. Dat bleek ook nu het geval te zijn. Op zich is het een grappig spel, dat met meer dan 2 spelers nog leuker zal zijn, maar voor de finish moet toch een oplossing worden gevonden.

Zaterdag

De volgende morgen togen we met z'n vieren naar het Beursgebouw. Het was vandaag een stuk drukker dan op de vrijdag, zoals te verwachten was. Ik had me voorgenomen vandaag een heleboel spellen te gaan spelen. Als eerste had ik een gesprekje met Corné van Moorsel en daarna met Kris Burm. Deze laatste vertelde me dat het contract met Schmidt is verbroken. Dat betekent dat het Gipf Project van 6 spellen waarschijnlijk niet kan worden afgemaakt. Hij hoopt het vierde spel uit de serie nog wel te kunnen uitbrengen. Het is wel triest dat Schmidt zo slordig met de eerste 3 spellen is omgesprongen. Ondertussen kwam ik Rob en Odet tegen. Daar zou ik een aantal spellen mee gaan spelen. We brachten eerst een bezoekje aan de oudheid stand waar Ra, Eufraat & Tigris en Caesar & Cleopatra werden gedemonstreerd. Daar bleek Wendy spelleidster te zijn. Oorspronkelijk was ze bij haar 'favoriete' spel Andromeda ingedeeld, maar dat ging 'helaas' niet door.

Morisi van Cwali

Even verderop was een tent waar Java en Tikal gespeeld werden. De eerste wilden we graag uitproberen, maar alle tafels waren bezet. Daarom liet ik Rob en Odet het kinderspel Jakkiebak Kippenkak zien. Een erg grappig spel, waarbij je met kippen achter elkaar aanrent. Langzaam liep ik in op beide andere kippen en uiteindelijk had ik alle veren te pakken. Het spel lijkt enigszins op Heksenschool van Jumbo dat onlangs Speelgoed van het Jaar is geworden. Daarna waagden we nog een poging bij Java en dit keer met succes. Al snel hadden we ook een spelleider te pakken. Deze wist ons globaal de regels te vertellen. De rest zochten we er maar steeds bij in de spelregels. De spelleiders waren duidelijk niet erg goed voorbereid. In het begin vond het spel een beetje slapjes, maar naarmate we meer doorkregen wat we aan het doen waren, werd het spel steeds spannender. Toen de rookwolken waren opgetrokken bleek Odet de overwinning te hebben behaald. De voorsprong had ze in het begin van het spel opgebouwd en niet meer uit handen gegeven. In het spel bouwen de spelers dorpjes en rijstvelden. Deze worden op elkaar gestapeld, zodat je de kenmerken hoogteverschillen van deze rijstvelden ook op het bord terugziet. In de dorpjes kunnen paleizen worden gebouwd door de spelers die de hoogste (-letterlijk-) positie in het dorp inneemt. Vervolgens kan er in zo'n paleis een feest worden gehouden, waarmee de spelers punten kunnen verdienen. Aan het eind van het spel verdienen de 2 spelers die de hoogste positie in de dorpen innemen punten op basis van het aanwezige paleis. Het spel heeft herkenbare elementen uit Tikal en Torres (van dezelfde makers) in zich. Het spel is me goed bevallen en lijkt me een stuk flexibeler dan Tikal.

Jakkiebak Kippenkak

Odet en Rob hadden Cleveland-Detroit gekocht, omdat Toprace nergens te krijgen is. Samen met Roger hebben we het uitgeprobeerd. Het was even zoeken naar een tafeltje, maar Ducosim was zo aardig om hun showtafel ter beschikking te stellen. We speelden volgens de Toprace regels, maar langzaam maar zeker kwamen we er achter dat er toch wel wat dingetjes anders bleken te zijn. Ik wist het spel met grote voorsprong te winnen. We reden in totaal 3 races op de twee verschillende kanten van het bord. Er was ondertussen ook voldoende belangstelling van de bezoekers voor het spel. Het is een autoracespel, waarbij de spelers de auto's op een veiling kopen. Afhankelijk van de finishpositie levert de auto voor de koper weer geld op. Door middel van kaarten besturen de spelers alle auto's. Ze proberen de goede kaarten voor hun eigen auto's te gebruiken en de auto's van de anderen te blokkeren.

We wilden allemaal graag Atilla eens proberen, dus vatten we post bij een spel dat niet al te lang meer leek te duren. En inderdaad, een minuut of tien later konden we het spel laten uitleggen. Voordat de uitleg begon, schoof nog een vijfde speler, wiens naam me even ontschoten is, aan tafel aan. Hij wist het spel te winnen. Ik zelf eindigde als derde. De spelers brengen diverse volkeren vanaf Noord-Europa naar het zuiden. Zodra een gebied 5 eenheden bevat, vindt er een strijd plaats. Het zwakste volk zal moeten verdwijnen, maar de spelers kunnen nog ondersteuning geven met behulp van speelkaarten. Aan het eind van een viertal periodes vindt een waardering plaats, waarmee de spelers punten verdienen. Per volk wordt gekeken wie het meeste heeft bijgedragen aan de uitbreiding. Deze speler verdient een aantal punten gelijk aan het aantal eenheden die nog in Europa zijn. Ook de speler op de tweede plaats verdient nog punten en wel zoveel als het aantal gebieden waarin het volk eenheden heeft. Tijdens het spel bleef het nog een beetje vaag hoe je het beste kon spelen en het spel liet dan ook een verwarde indruk op me achter. Vind ik het nou leuk of niet ? Ik zal het nog eens moeten proberen om daar een goed oordeel over te kunnen geven. Het grootste minpunt tot nu toe: een aantal spelerskleuren komt overeen met de kleuren van volkeren: erg verwarrend !

Toen het spel bijna af was, kwam Harold me opzoeken. Hij had inmiddels een tafeltje veroverd bij Eufraat & Tigris. Samen met zijn vriendin Jeanine en een vriend, wiens naam me op dit moment ook niet te binnen schiet, wilden ze dit juweeltje graag leren. Na een korte uitleg, begonnen we aan het spel. Jeanine had nog erg moeite met de verschillende mogelijkheden, dus gaf ik haar af en toe wat advies. De andere spelers begonnen langzaam de mogelijkheden te ontdekken. Al heel snel werden enkele monumenten gebouwd, die veel punten opleverden. Ik probeerde diverse malen in die koninkrijken binnen te dringen en uiteindelijk lukte dat dan ook. Daardoor begon ik de achterstand flink in te lopen. Met 1 kleur had ik echter nog een flinke achterstand, maar vlak voor het einde wist ik daarin een grote slag te slaan. Tezamen met de 4 schatten die ik had behaald, was mijn minimum 9. De andere spelers hadden als minimum 4 of 5, dus mijn missie was geslaagd. Jeanine had nog steeds niet het gevoel wat ze nu precies had gedaan...

De beurs liep tegen het einde en het was dan ook tijd om huiswaarts te gaan. Onderweg was het niet druk, dus vroeg in de avond kon ik al wat foto's in de Spelmagazijn club plaatsen.

Zondag

Zondagmorgen weer vroeg op. Niet zo vroeg als ik wel had gewild, maar toch mooi op tijd was ik weer in Eindhoven. Om 10 uur zou er een Stone meeting zijn van enkele Stone spelers. Bij de ingang stonden er al 2 te wachten. Toen we naar binnen gingen bleven we nog even wachten op nummer 3. Toen zij ook was gearriveerd loodste ik ze naar nummer 4, die Magic kaarten aan het verkopen was. We wisselden wat ervaringen uit, maar erg spraakzaam waren de meesten niet. Ik besloot de meeting de meeting te laten en verder over de beurs te wandelen. Ik kwam weer vele bekenden tegen, waaronder enkele leden van de Roll The Dice club en ook Hans en Martine, die met twee kennissen de beurs bezochten. Na een kopje thee en een rondje rond de beurs wist ik een tafel bij De Veilingmeesters te bemachtigen. Ik legde het spel uit en we begonnen. Er werd flink geboden op de veiling en diverse malen zelfs voor dubbele bedragen. Ik hield me dus wijselijk afzijdig en kocht slechts eenmaal iets. Aan het eind van het spel bleek dat ook de beste tactiek te zijn, want ik was de enige die meer dan een miljoen had verdiend: f 1.220.000. Ondanks het feit dat het spel er ingewikkeld uitzag, bleken ze het niet zo moeilijk te vinden en het was goed aangeslagen. Ze wilden ook graag nog Andromeda proberen. Toen we daar aankwamen was er geen tafeltje vrij. Wel zat er een groepje te wachten op een spelleider. Ik besloot het spel uit te leggen, zodat ook de anderen meteen de regels konden leren. De uitleg bleek duidelijk en het groepje ging enthousiast aan de slag. Na een viertal rondes liet ik ze verder alleen.

Het podium bij het Catan toernooi

Vandaag wilde ik niet al te laat naar huis, dus begon aan mijn laatste 'ronde'. Toen ik op het punt stond weg te gaan, kreeg ik te horen dat de finale van de eerste Kolonisten van Catan voorronde bezig was en dat daarna de prijsuitreiking zou volgen. Daar wilde ik best even op wachten. Ondertussen kreeg ik van Tim de uitslag van het RoboRally toernooi te horen: op zaterdag had Daniël gewonnen in een finale met 5 deelnemers, waaronder 2 dames. In totaal waren er 19 deelnemers geweest en Daniël had in de voorronde 29 zetten nodig gehad (als ik het goed heb onthouden). De winnaar op zondag was Eelco in een finale met 4 deelnemers. In totaal waren er 14 deelnemers geweest en in de voorronde had Eelco 27 zetten nodig gehad. Inmiddels was de Catan finale gespeeld en 4 deelnemers hadden zich geplaatst voor de Europese kampioenschappen van 2001. 1. Willian Kroon 2. Bram Snepvangers 3. Rinaldo van der Kroef 4. Jacqueline van Kessel. In totaal waren er maar liefst 60 deelnemers, veel meer dan van tevoren was verwacht. Inmiddels heb ik een complete lijst in de Catan Club geplaatst. Zo kwam er een einde aan 3 dagen Spellenspektakel...

Overige foto's

Naar foto's en verslagen
Naar boven / Naar menu

by Ronald Hoekstra - 2000