Spelbeschrijvingen

Tadsch Mahal

Tadsch Mahal tijdens de Ducosim conventie

Introductie: India, de 18e eeuw. De macht van de grootmongool brokkelt af en dus strijden de spelers als maharadja's om de macht in de steden en provincies. Wie is daarbij het meest succesvol ?

het spelmateriaal

Het doel: Degene die na 12 rondes de meeste invloedspunten heeft verzameld, wint het spel.

Voorbereiding: De 12 provincie-kaartje worden verdeeld over het spelbord. De 12e provincie staat de vast, de overige 11 worden willekeurig verdeeld. Alle andere fiches worden op de desbetreffende plaatsen op het bord gelegd. De 4 speciale kaarten worden apart gelegd. De overige kaarten worden geschud en alle spelers krijgen er 6. Vervolgens worden er nog een aantal opengelegd, afhankelijk van het aantal spelers. Elke speler krijgt een pion en alle paleizen in die kleur. De pion wordt gebruikt om de score bij te houden op de buitenste ring van het spelbord.

een deel van het spelbord

De kaarten: Er zijn 4 kaartkleuren en een witte neutrale kleur. Op de kaarten staan 6 verschillende symbolen die staan voor de diverse machten die van belang zijn. Er zijn ook 4 speciale kaarten. Als je tweemaal een invloedsfiche van dezelfde soort hebt verzameld, krijg je de bijbehorende speciale kaart. Deze behoud je net zolang, totdat een andere speler hem overneemt. De speciale kaart kun je inzetten in plaats van een witte kaart. Het voordeel is dat je hem weer terugkrijgt.

de vier speciale kaarten

Een spelbeurt: Om beurten zijn de spelers startspeler. Elke ronde wordt er geboden met de speelkaarten. Als je aan de beurt bent mag je 1 gekleurde kaart plus eventueel een witte kaart spelen. Telkens als je weer aan de beurt bent, kun je kaarten bijplaatsen of passen. De kleurenkaart die je bijplaatst moet van dezelfde kleur zijn als de eerder gespeelde kaart(en). Als je past wordt er direct gekeken of je in een symbolensoort de meerderheid hebt. Is dat het geval, dan win je de bijbehorende voordelen. Meestal betreft het een invloedsfiche en het plaatsen van een paleis. Met de olifanten kun je het provincie-kaartje winnen. Aan het eind van de ronde mag je 2 nieuwe kaarten uit de openliggende kaarten kiezen. De speler die als laatste past, krijgt er echter maar 1.

provincie kaartjes

De invloedspunten: Het plaatsen van een paleis kan extra fiches opleveren, die op het bord liggen. Deze fiches leveren meestal punten op. Het provincie-kaartje levert ook punten op. Naarmate je meer fiches van eenzelfde soort hebt, leveren ze meer punten op. Ook het geplaatste paleis levert punten op. Niet alleen voor het paleis zelf, maar ook voor alle andere provincies die je via de paleizen met de huidige provincie hebt verbonden.

Het einde: Nadat 12 rondes zijn gespeeld krijgen de spelers nog bonuspunten voor de kaarten in hun hand. De winnaar is degene met totaal het meeste aantal punten.

Waardering: Ik heb het spel pas eenmaal gespeeld en dat is me prima bevallen. Er zijn veel dingen waar je op moet letten, maar toch is het niet echt complex. Voor mensen die niet zo vaak spelen kan het misschien wat overweldigend overkomen, maar als je het eenmaal hebt gespeeld, valt dat best mee. Het spel verloopt lekker snel en het blijft spannend tot het eind. Een topper !

Strategie: Er zijn eigenlijk drie basis-strategieën bekend: de paleisketens, de +2 speciale kaart en de olifanten. Bij de eerste gaat het erom zo lang mogelijke ketens van paleizen te maken en daar regelmatig punten mee te scoren. Bij de tweede gaat het erom de speciale +2 kaart te veroveren en daar elke ronde 2 punten mee te scoren. Bij de derde gaat het erom zoveel mogelijk provincie-kaartjes te veroveren en met de goederenseries veel punten te verzamelen. Deze laatste schijnt de meeste aanhangers te hebben.

by Ronald Hoekstra - 2000